Luilak, een mooie GCAA-traditie, ook met minder weer

Het luilaktoernooi, vroeg uit de veren, een rondje golf als niet-golfers zich nog eens lekker omdraaien in bed. Een uitnodiging die ook echt uitnodigt. Annetta was er bij.

Traditiegetrouw is het luilaktoernooi een prachtig moment om de golfbaan vlak na zonsopgang te aanschouwen; opdrogende dauw op de baan, de zon neemt langzaam toe aan kracht en de bewolking neemt af. Dus daar ging ik ook vanuit toen ik mij hiervoor opgaf.

Toen ik die zaterdag voor Pinksteren om 5:30 uur op de parkeerplaats van de Hoge Dijk stond was het koud, met veel wind en regen. Ik vroeg me af waar ik aan was begonnen...

Gelukkig stond er iets warms te drinken voor ons klaar. De opkomst was hoog dit jaar en ik hoop dat het weer spelers er niet van weerhoudt om volgend jaar weer mee te doen.
Want het werd gaandeweg beter, de regen stopte na de 2e hole en kwam slechts  1x (kort en hevig) terug.

Na afloop stond er een smakelijk ontbijtbuffet klaar en mocht ik tot mijn verrassing een lekkere fles wijn in ontvangst nemen voor het hoogst behaalde aantal stableford punten.

Joop en Wiljo hadden ook dit toernooi weer soepel en prima georganiseerd!