Zwemmen of swingen?

Ook dit jaar waren de Bloedgroepen op zondag 21 augustus weer verdeeld in 36-holes- (Full Montee’s), 27-holes- (Wannatee’s) en 18-holes-spelers (Regularitee’s).  Door gebrek aan aanmelding voor de 9 holes viel die bloedgroep dit jaar af.

36 holes betekent om 7 uur starten….en wat een start was dat! Ik lag nog lekker in mijn droge bedje toen de ene emmer na de andere die ochtend uit de hemel stortte. Ik heb zelfs nog op de site gekeken of de baan wel open was.
Gelukkig waren de voorspellingen vanaf het middaguur goed en vol goede moed vertrokken wij (Ton en ik) richting golfbaan Spaarnwoude om 18 holes te spelen.
 
Spaarnwoude is een drukke baan om als greenfeespeler een starttijd te boeken en dat is ook de reden dat ik er al een paar jaar niet gespeeld heb. Maar de baan waar ik ooit mijn GVB behaalde vind ik wel een prachtige en ik had er echt zin in.

We stapten rond 12 uur zowat droog uit de auto en de zon probeerde al door de nog donkere wolken te prikken. We begonnen met een fantastische lunch, uitgeserveerde borden met uitsmijter, kroket en kaas/tomaat, voor sommigen wat veel, maar de reputatie van clubhuis Graan voor Visch waardig.

Tijdens de lunch druppelden (letterlijk) de Full Montee’s en Wannatee’s flight voor flight binnen. Lunchen, opdrogen en door…..respect!! Helaas moest Full Montee Loes afhaken wegens rugklachten. Daardoor en door een no-show bij de Regularitee’s moest het schema aangepast worden. Dat was nog even een puzzel, want er was elke 9 holes een andere spelvorm en alle handicapverrekeningen waren al door de organisatie op de kaarten vermeld.

Hierbij doe ik gelijk een oproep aan iedereen: Kun of wil je onverwacht niet deelnemen aan een toernooi, MELD JE DAN AF!! Er staat bij elke uitnodiging een 06-nr vermeld.

Enfin, ik werd in de plaats van Loes gezet en dus ook toegevoegd aan team Full Montee’s. Tegen alle principes in kwam ik daardoor in de flight bij mijn partner, normaal gesproken niet relatiebevorderlijk, maar dan ook nog starten met een single MP tegen elkaar is wel erg de grens opzoeken. Gelukkig kan ik jullie meedelen dat we het waarschijnlijk wel gaan redden…… niet in de laatste plaats dankzij onze gezellige flightgenoten Hanny en Remco.

We startten op de kortere B-holes. Nu blink ik niet uit in mijn korte slagwerk, maar Ton die dag ook niet waardoor ik op een aantal holes toch net een slag minder had. Daarna door naar de ‘grote’ lus C voor een Australian Greensome samen met Remco. We vormden een goed team, Remco met name op het lange werk (ondanks dat hij er al 27 holes op had zitten, golfpetje af!) en ik heb mijzelf versteld doen staan met uitstekend puttwerk. Kortom ook die ronde gewonnen.

Op een paar kleine buitjes na was het heerlijk weer en we eindigden dan ook lekker op het terras. Daar ging groot rekenwonder Hans Dirk “old school” met potlood en papier de uitslagen berekenen. Opnieuw golfpetje af, trouwens voor de hele organisatie, want al die spelvormen mixen lijkt me geen kleine klus.

De dames hebben in verhouding goed gescoord, Hanny de longest, Inge tweede prijs en ik mocht de eerste prijs voor individueel spel in ontvangst nemen. De Full Montee’s waren dit jaar de winnende bloedgroep. Uhhhh…of ik volgend jaar een echte Full Montee word? Daarover kan ik helaas nog niets meedelen……