Omdat Mirjan nog maar weinig golfrondjes gelopen had dit jaar had zij ook geen hooggespannen verwachtingen voor het Midzomertoernooi. Misschien daarom speelde zij ontspannen…
Zoals elk jaar nam ik mij ook dit jaar voor meer te gaan golfen en zoals gewoonlijk komt daar toch weer minder van terecht dan ik zou willen.
Het Openingstoernooi paste niet in de agenda, dus ik noteerde het Midzomertoernooi al vroeg in de agenda; dan zou het vast lukken om mee te doen.
Voorafgaand aan het toernooi had ik nog maar weinig golfmeters gemaakt. Met één keer vrij spelen en twee keer teamcompetitie waren de verwachtingen op een goed resultaat dan ook niet echt hoog. Maar ja, het weer was prima en het gezelschap is altijd goed.
Bij aankomst bleek dat ik lekker lang had om in te slaan; ik was ingedeeld in de laatste flight. Even inslaan op de driving range, putten en nog snel een kopje soep naar binnen werken.
Omdat ik was ingedeeld in een flight met enkel heren (Bert, John en Sander) kon ik bij elke hole de kunst afkijken.
De eerste 9 holes liep ik constant. Op vrijwel elke hole noteerde ik een double bogey, 2 bogeys en 1 bal in het water. Met een handicap van 33,2 en 38 slagen mee was dat een prima start.
De tweede 9 begon ik uitstekend met drie maal een bogey. Ik was echter niet met mijn score bezig (waarschijnlijk ging het daarom zo goed). Ik had dus ook niet echt door dat ik op een best goede score afstevende.
Pas op hole 16 keek ik echt naar mijn score en gelijk ging het mis: met mijn tweede slag sloeg ik de bal in het water. Ik maakte een 8 op een par 4. Gelukkig wist ik mij te herpakken en eindigde ik weer met tweemaal een double bogey.
Het verrassende eindresultaat was een bruto score van 104, een netto score van 66 en een eerste plaats! Mijn eerste overwinning in 15 jaar GCAA lidmaatschap.
Aan het eind van de middag ging de zon ook nog eens schijnen zodat we op het terras heerlijk van de barbecue konden genieten. Een mooi eind van een super dag.
