The tilbury sometimes passes twice...

De Masters 2017 werd gespeeld op 12 mei op de banen van Dorhout Mees in Biddinghuizen. Een mooie dag, en zeker voor Anthony. Lees hierna zijn verslag.

Ik begon de dag met 9 holes Matchplay (rode lus) tegen niemand minder dan Jacques Kuipers, één van onze single handicappers; dus maak je borst maar nat. Mijn eerste drive ging links het water in, en dat was geen lekker begin. Maar ook Jacques sloeg zijn bal in het water, en door de extra slag die ik kreeg (handicap verrekening), wist ik wonderwel de eerste hole te half-en. Daarna liep het niet en liep Jacques snel uit naar 2 up. Hole 4 wist ik gelukkig ook te half-en en het begon een beetje te lopen. Hole 5 won ik, voornamelijk door toedoen van Jacques, die zijn eerste drive rechts OB sloeg. Op hole 6 maakte Jacques heel fraai een birdie en stond ik weer 2 down. Op hole 7 en 8 had ik opnieuw het voordeel van een extra slag (handicap verrekening) en kon ik het tij keren: All Square. Mijn drive op hole 9 ging goed maar toch teveel op links richting bomen en struiken. Ik vond mijn bal wel maar het kostte me wel een slag om deze terug te brengen naar de fairway. Mijn 3^e slag richting vlag was net te kort en stuitte ongelukkig naar rechts richting water. Gelukkig bleek deze bal er nog te liggen, net niet in de hazard. Jacques lag intussen met 2 slagen op de green. Vervolgens had ik 2 chips nodig naar de vlag en resteerde nog een meter of 3. De greens op Dorhout Mees waren echter bijzonder traag. Ook Jacques had hier last van, zijn eerste putt was veel te kort en zijn tweede putt ging 1,5 meter voorbij de hole. De kans om hier nog een halve punt te scoren en daarmee de match te delen was klein, maar was er nog wel … en het geluk was aan mijn zijde. Ik wist mijn putt te holen en Jacques miste op minder dan 5 centimeter. We deelden de partij!

Uitslag Matchplay (Top 3)

Gerald de Haan 5&3
Aashvin Mischra 4&3
Ernst Meijers 3&2
Luuk Nooter 3&2

Op de tweede 9 holes (de blauwe lus) - in het format stableford - ging ik prima van start: Bogey (2 stbf), Birdie (4 stbf), PAR (3 stbf). De altijd prikkelende Luuk Nooter speelde ook goed en wist het beste in me boven te halen. Op hole 4 speelde ik mijn 3^e wedge naar de vlag te kort, was mijn chip niet best en moesten 2 putts uitkomst brengen: Double Bogey (1 stbf). Hole 5 maakte ik PAR (3 stbf). Op hole 6 (dogleg + water) wilde ik het rustig aan doen met een 5 Wood i.p.v. een Driver, echter ik sloeg ik de bal toch nog te veel naar rechts, het water in. De daarop volgende slag was echter prima en zo wist ik toch nog een Bogey te maken (2 stbf). Dat gold ook voor de holes 7 en 8. Ook op hole 9 (dubbele dogleg) ging ik goed van start, echter de 3^e bal was net te kort en haalde de overkant van het water niet. Ik vond mijn bal wel, maar ik had de moed niet om mijn schoenen uit te doen om half in het water een bal de toch wel steile wand op te slaan. Jammerlijk haalde ik geen punten op deze hole en bleef het totaal op 19 staan!

Uitslag Stableford (Top 3)

Johnny Hasnain 20 stbf
Ernst Meijers 19 stbf
Anthony van Tilburg 19 stbf

De laatste 9 holes (strokeplay) liepen we op de witte lus. Ik verkeerde opnieuw in uitstekend golfersgezelschap: Jacques Kuipers, Kilian Steen en Piet Bezemer. Ik dacht: gewoon in het kielzog van deze mannen meegaan en … zowaar zo ging het: PAR, Bogey, Bogey, Bogey, PAR, Bogey, PAR, PAR. Ik stond als een gek te spelen!!! Met nog één laatste PAR 4 (met stroke-index 1) te gaan, was de instelling behoudend spelen. Drive was aardig, gevolgd door een ijzer 7. Plan was vervolgens om met een hybride de bal op links, richting vlag te slaan om alle ellende (water) rechts te mijden. Ik blijf een amateur, gegeven het feit dat ik ondanks alle voornemens, te veel rechts toch over het water sloeg. Miraculeus genoeg was de lengte net voldoende en met één te harde chip (over de green) en één goede chip gevolgd door 1 putt, maakte ik toch nog een Double Bogey. Totale score: 42 slagen.

Uitslag Strokeplay (Top 3)

Kilian Steen 39 netto
Jacques Kuipers 40 netto
Anthony van Tilburg 40 netto

Het was weer een topdag! Schitterend weer, uitstekende organisatie, gezellige deelnemers … en mijn vertoonde spel was prima! Op het terras aangekomen genoot ik van zon, bier en bitterballen en uiteraard van alle bijzondere verrichtingen (lees: sterke verhalen) van de deelnemers die, naarmate het pimpelen vorderde, steeds dramatischer werden. Een frisse douche en lekkere maaltijd brachten ons allen weer terug op aarde.

De wedstrijdleiding nam de diverse uitslagen door en nadat de Top 10 van 10 tot plaats 2 met het voltallig deelnemersveld gedeeld was zonder dat mijn naam genoemd was, twijfelde ik toch echt nog even of ik nu buiten de Top 10 gebleven zou zijn dan wel gewonnen zou kunnen hebben. Ik had immers mijn matchplay niet gewonnen (ook niet verloren) en hole 9 in het stableford format jammerlijk verknald (maar wel 19 punten gehaald). Ik was vol ongeloof toen bleek dat ik dan toch - ten tweede male - de Masters had gewonnen!!!