Prachtig golfweekend in Wuppertal

Vorig jaar vroeg Loes of iemand ideeën had voor het golfweekend 2007. Voor mij was dat niet zo moeilijk: Golfhotel Vesper bij Wuppertal met de direct aan het hotel gelegen golfbanen Juliana’s en Felderbach (hier vond ook ons allereerste weekendtoernooi plaats). Twee heel verschillende banen, prachtig gelegen met schitterende vergezichten en fraaie bospartijen. En tot mijn groot plezier werd het dit jaar ook inderdaad Vesper.

Op vrijdag samen met Hanny (volgens de deelnemers lijst Marlies, maar ze bleef ontkennen) van Arkel naar Wuppertal vertrokken. Mede met behulp van de TomTom ging de reis voorspoedig en toen we op het einde toch nog even twijfelden en gingen navragen, bleken we zowat op de baan te staan.

Na het inchecken heerlijk in het zonnetje op het terras neergeploft voor een eerste (van wat later een lange reeks bleek te worden) borrel. Eén voor één kwamen de vrijdaggasten binnen druppelen. Enkele fanatieke deelnemers hadden besloten om de baan op vrijdag al te verkennen. Toen Joop, Marlies, Suze en Irene na 18 holes het terras op kwamen stommelen, waren de aanwezigen even bang dat één van hen de slijtageslag niet zou overleven.

Maar gelukkig, na een borrel, een verkwikkende douche en voor een enkeling een klein power slaapje, zat iedereen weer fris aan het diner.

Zaterdag: wedstrijddag 1

Na een heerlijk Duits ontbijt (en twee van die witte pilletjes) was ik klaar voor de eerste belangrijke wedstrijddag. De eerste Tee time stond op 13.10 gepland en voor die tijd druppelden de laatste deelnemers binnen. Altijd weer leuk de samenkomst waarbij overal mensen staan te chippen, putten of op de driving range alvast hun beste ballen produceren.

Om 12.00 uur kregen we de laatste aanwijzingen van Loes (doorspelen, oprapen als je niet meer kunt scoren etc.) zodat we een beetje op tijd zouden binnenkomen. Als eerste kregen we de 18 holes van GC Felderhof voorgeschoteld. Bij enkelen stond deze baan nog in het geheugen als een redelijk vlakke, wat makkelijker baan. Na afloop moest iedereen toegeven dat dit een onjuiste herinnering was: een baanlengte van ruim 6 kilometer, afstanden tussen de holes en next tee van soms meer dan 300 m en behoorlijke hoogteverschillen maken deze baan zowel technisch als tactisch (lees: geestelijk en lichamelijk) moeilijk te bespelen. Niet verwonderlijk dat we na een ronde van meer dan 6 uur (ja mensen, we hebben lekker doorgespeeld!) geen uitschieters hadden in de scores. En dat maakte sommige mensen een beetje nerveus aangezien de laagste scores de volgende dag als eerste moesten starten: 8.00 uur stipt.

Uiteindelijk was de dagwinnaar Marlies Lutke met 32 punten. Ik speelde met Marlies in de flight en moet zeggen dat ze erg goed op dreef was en verdiend het tussenklassement aanvoerde. Ook de Neary van zaterdag was een prooi voor Marlies.

Zelf dacht ik een goede kans te maken op de Longest Drive nadat long hitter Johnny Hasnain zijn bal buiten de faiway had gespeeld. Helaas, Stephan Langen wist mijn bal nog met een miniem verschil te passeren.

Zondag: wedstrijddag 2

Na de lange en open Felderbachbaan kregen we nu de kortere maar zeker net zo zware en moeilijke Juliana’s voor de spreekwoordelijke kiezen. Ik had met mijn 27 punten de eerste dag behoorlijk gescoord en mocht iets later vertrekken. Hierdoor had ik de vorige avond besloten dat ik dus ook iets meer mocht drinken en waren er weer de nodige pijnverdrijvende tabletten nodig om het lichaam en geest weer op één lijn te krijgen.

De omstandigheden in de baan waren, hoewel niet zonnig, ideaal. Weinig wind en heerlijke temperatuur. De tweede ronde liep ik met Johnny, Ton en Irene. Na een moeilijke start ging het steeds beter en na 9 holes had ik al 19 punten op mijn kaart. Vol verwachting begon ik dan ook aan de laatste 9 holes en dat bleek, zoals zo vaak, net iets teveel. Met veel pijn en moeite heb ik er nog 7 punten bij weten te sprokkelen. Hoogtepunt van de dag was de longest drive. Op hole 8 heb je uitzicht op de prachtige par 5 met een fors hoogteverschil. Als je de bal daar goed raakt dan lijkt het of hij blijft vliegen. Johnny was als eerste in onze flight aan de beurt en na een zeer grondige voorbereiding joeg hij de bal met een prachtige slag maar liefst 290 meter de fairway in. Helaas was zijn tweede slag iets te kort waardoor een niet eerder vertoonde eagle helaas buiten beeld bleef. Ook op de andere holes speelde hij prachtig en had, naar later bleek, de winnende score van 37 punten. Het kan natuurlijk toeval zijn, maar zowel zaterdag als zondag speelde ik in de flight met degene met de hoogste dagscore.

Na weer ruim 5 uur van vele hoogte- en net zoveel dieptepunten kwam iedereen moe maar zeer voldaan binnen voor een lunch en de prijsuitreiking.

Beste evenementencommissie, bedankt voor het perfect organiseren van een heerlijk

golfweekend. Ik hoop echt dat we dit evenement ook de komende jaren kunnen blijven organiseren, zelfs als we het volgend jaar het Barclay/Fortis/RBS/Santander Golfweekend moeten noemen.

Uitslagen: